Καρκίνος του Στομάχου

Ενότητες

Γενικά

Ο καρκίνος του στομάχου αποτελεί έναν από τους πιο κοινούς τύπους κακοήθειας με καλή πρόγνωση εφόσον διαγνωστεί εγκαίρως. Αυτό δεν είναι πάντα εύκολο, ωστόσο, καθότι ο καρκίνος του στομάχου συνήθως δίνει συμπτώματα σε πιο προχωρημένο στάδιο, με αποτέλεσμα η αντιμετώπισή του να απαιτεί αρκετή γνώση κι εμπειρία.

Ο Δρ. Χρυσοχέρης και η Χειρουργική του Ομάδα εφαρμόζουν τις πιο πρόσφατες ιατρικές και χειρουργικές προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση του καρκίνου του στομάχου με εντυπωσιακά ογκολογικά αποτελέσματα και χαμηλά ποσοστά επιπλοκών.

Τι είναι ο καρκίνος του στομάχου;

Ο καρκίνος του στομάχου είναι μια ασθένεια κατά την οποία κακοήθη καρκινικά κύτταρα σχηματίζονται στα τοιχώματα του στομάχου. Η νόσος ενδέχεται να αναπτυχθεί σε οποιοδήποτε σημείο του στομάχου, αν και συνήθως έχει ως αφετηρία το βλεννογόνο. Θεωρείται ότι αναπτύσσεται αργά για πολλά χρόνια. Εμφανίζεται συχνότερα σε άντρες άνω των 50 ετών.

Πόσοι τύποι καρκίνου του στομάχου υπάρχουν;

Το τοίχωμα του στομάχου αποτελείται από τέσσερα στρώματα (χιτώνες) ιστού. Αυτά είναι (από το εσωτερικό προς το εξωτερικό) τα εξής:

βλεννογόνο
υποβλεννογόνιο
μυϊκό
ορογόνο

Περίπου το 90% – 95% των περιπτώσεων καρκίνου του στομάχου αναπτύσσονται σε κύτταρα που καλύπτουν τον βλεννογόνο. Αυτός ο τύπος καρκίνου ονομάζεται αδενοκαρκίνωμα, από τον αδενικό ιστό στον οποίο αναπτύσσεται, και εξαπλώνεται μέσω των εξωτερικών στοιβάδων του στομάχου.

Άλλοι, πιο σπάνιοι, τύποι καρκίνου του στομάχου είναι οι εξής:

Γαστρικά λεμφώματα, όπως το Non-Hodgkin λέμφωμα (συνδέεται με το ελικοβακτηρίδιο H. Pylori)
Σαρκώματα
Στρωματικοί όγκοι (Gastrointestinal Stroma Tumors – GISTs), όπως λειομυοσάρκωμα, λειομυοβλάστωμα, αγγειοσάρκωμα, ινοσάρκωμα κ.λπ.
Νευροενδοκρινικοί (ΝΕΤs) και καρκινοειδείς όγκοι

Ποια είναι τα συμπτώματα του καρκίνου του στομάχου;

Ο καρκίνος του στομάχου είναι δύσκολο να εντοπιστεί νωρίς. Συχνά δεν υπάρχουν συμπτώματα σε πρώιμο στάδιο και σε πολλές περιπτώσεις ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί πριν εντοπιστεί. Όταν εμφανίζονται τα συμπτώματα, είναι συχνά τόσο ασαφή που ο ασθενής τα αγνοεί. Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

ακούσια απώλεια βάρους και έλλειψη όρεξης
πόνος στην περιοχή του στομάχου (κοιλιακός πόνος)
αόριστη ενόχληση στην κοιλιά, συχνά πάνω από τον ομφαλό
μια αίσθηση πληρότητας ακριβώς κάτω από το οστό του στήθους μετά από ένα μικρό γεύμα
καούρα, δυσπεψία ή συμπτώματα τύπου έλκους
ναυτία
έμετος, με ή χωρίς αίμα
πρήξιμο της κοιλιάς

Πολλά από αυτά τα συμπτώματα μπορεί να προκληθούν από άλλες καταστάσεις πέραν του καρκίνου. Είναι σημαντικό να αναφέρετε οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα σε γιατρό.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του στομάχου;

Οι σημαντικότεροι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του στομάχου είναι οι παρακάτω:

Λοίμωξη από βακτήρια: Η μακροχρόνια μόλυνση με βακτήρια, όπως το Helicobacter pylori, μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή και βλάβες στο εσωτερικό στρώμα του στομάχου και ως εκ τούτου συνδέεται με την ανάπτυξη καρκίνου. Ειδικότερα, το H. Pylori συνδέεται με ορισμένους τύπους λεμφώματος του στομάχου, ωστόσο οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν προσβληθεί από το εν λόγω βακτήριο δεν αναπτύσσουν ποτέ καρκίνο.
Κάπνισμα: Σχεδόν διπλασιάζει τον κίνδυνο καρκίνου του στομάχου.
Κακή διατροφή: Διατροφή πλούσια σε καπνιστά τρόφιμα, παστά ψάρια, κρέατα και λαχανικά τουρσί αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του στομάχου. Αντίθετα, η κατανάλωση προϊόντων ολικής αλέσεως και φρέσκων φρούτων και λαχανικών που περιέχουν βιταμίνες Α και C φαίνεται να μειώνει τον αντίστοιχο κίνδυνο.
Παχυσαρκία: Το υπερβολικό βάρος (υπερβολικό σωματικό λίπος) ή η παχυσαρκία είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου.
Χειρουργική επέμβαση στομάχου: Ο καρκίνος είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί σε άτομα που έχουν αφαιρέσει μέρος του στομάχου τους.
Τύπος αίματος Α: Για άγνωστους λόγους, τα άτομα με ομάδα αίματος Α έχουν υψηλότερο κίνδυνο για καρκίνο του στομάχου.
Πολύποδες στομάχου: Οι πολύποδες είναι μικρές αναπτύξεις στο βλεννογόνο του στομάχου. Οι περισσότεροι τύποι πολυπόδων δεν αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του στομάχου. Ένας τύπος, οι αδενωματώδεις πολύποδες, μερικές φορές εξελίσσεται σε καρκίνο του στομάχου.
Φύλο: Ο καρκίνος του στομάχου είναι υπερδιπλάσιος στους άνδρες.
Ηλικία: Ο καρκίνος του στομάχου διαγιγνώσκεται συχνότερα μετά την ηλικία των 50 ετών.
Οικογενειακό ιστορικό: Άτομα με πολλούς στενούς συγγενείς που είχαν καρκίνο του στομάχου είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν τη νόσο.

Πώς γίνεται η διάγνωση για καρκίνο του στομάχου;

Η διαδικασία της διάγνωσης ξεκινά με:

φυσική εξέταση
λήψη ιατρικού ιστορικού
εξετάσεις αίματος

Πέρα από αυτά τα απλά βήματα θα χρειαστούν μια σειρά από προηγμένες εξετάσεις για τον εντοπισμό και τη σταδιοποίηση του καρκίνου του στομάχου, όπως:

Εξέταση Κοπράνων για Αίμα (Faecal Occult Blood Test – FOBT)
Ενδοσκόπηση ανώτερου πεπτικού για την ανίχνευση μη φυσιολογικών κυττάρων
Βιοψία δείγματος ιστού του στομάχου
Ενδοσκοπικό Υπερηχογράφημα (EUS)
Εξέταση Ανίχνευσης Ελικοβακτηριδίου Helicobacter Pylori
Ακτινογραφίες του πεπτικού συστήματος
Αξονική Τομογραφία
Τομογραφία Εκπομπής Ποζιτρονίων (PET), σε συγκεκριμένες περιπτώσεις

Πώς αντιμετωπίζεται ο καρκίνος του στομάχου;

Το θεραπευτικό πλάνο για την αντιμετώπιση του καρκίνου του στομάχου εξαρτάται από διάφορους παράγοντες για κάθε ασθενή, όπως το μέγεθος του όγκου, πόσο βαθιά έχει εισβάλει (διήθηση) στα στρώματα του στομάχου και αν έχει εξαπλωθεί σε παρακείμενα όργανα (μετάσταση), λεμφαδένες ή άλλα μέρη του σώματος.

Στο επίκεντρο κάθε θεραπευτικού πλάνου βρίσκεται η χειρουργική αφαίρεση του όγκου μέσω μιας επέμβασης που ονομάζεται γαστρεκτομή. Ανάλογα με τη θέση αλλά και το μέγεθος του όγκου η γαστρεκτομή μπορεί να είναι:

Υφολική γαστρεκτομή: Αφορά στην αφαίρεση του τμήματος του στομάχου που περιέχει καρκίνο, των παρακείμενων λεμφαδένων και τμημάτων άλλων ιστών και οργάνων κοντά στον όγκο. Μεταξύ των οργάνων μου ενδέχεται να αφαιρεθούν είναι ο σπλήνας.
Ολική γαστρεκτομή: Περιλαμβάνει την πλήρη αφαίρεση του στομάχου, των παρακείμενων λεμφαδένων και τμημάτων του οισοφάγου, του λεπτού εντέρου και άλλων ιστών κοντά στον όγκο. Ο σπλήνας ενδέχεται και σε αυτήν την περίπτωση να αφαιρεθεί. Ο οισοφάγος συνδέεται απευθείας με το λεπτό έντερο, ώστε ο ασθενής να μπορεί να συνεχίσει να τρώει και να καταπίνει.

Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι ο συνδυασμός χειρουργικής επέμβασης, χημειοθεραπείας και ακτινοβολίας προσφέρει τις καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης για ασθενείς με καρκίνο του στομάχου.

Η χημειοθεραπεία χορηγείται όταν ο καρκίνος έχει εισβάλει στα στρώματα του τοιχώματος του στομάχου, στους παρακείμενους λεμφαδένες και στα γειτονικά όργανα. Επίσης, ενίοτε χορηγείται πριν από τη χειρουργική επέμβαση για τη συρρίκνωση ενός όγκου.

Η ακτινοβολία χρησιμοποιείται συχνότερα σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία.

Ποιες είναι οι διαφορές ανοικτής, λαπαροσκοπικής και ρομποτικής γαστρεκτομής;

Η επέμβαση της γαστρεκτομής μπορεί να πραγματοποιηθεί με ανοικτό χειρουργείο ή με ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους, δηλαδή λαπαροσκοπικά ή ρομποτικά.

Στη λαπαροσκοπική γαστρεκτομή πραγματοποιείται αφαίρεση του στομάχου ή τμήματος αυτού μέσα από μικρές οπές που ανοίγονται στην κοιλιά. Από τις οπές αυτές ο χειρουργός εισάγει τα ειδικά λαπαροσκοπικά εργαλεία. Μεταξύ αυτών είναι το λεγόμενο λαπαροσκόπιο, το οποίο είναι εξοπλισμένο με μια ειδική μικρο-κάμερα για να παρέχει στον χειρουργό καλύτερη εικόνα των οργάνων.

Η λαπαροσκοπική γαστρεκτομή είναι μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία κι ως τέτοια προσφέρει τα εξής πλεονεκτήματα σε σχέση με την αντίστοιχη ανοικτή επέμβαση:

ελάχιστη απώλεια αίματος
λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο
ταχύτερη ανάρρωση
καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα

Η ρομποτική γαστρεκτομή αποτελεί εξέλιξη της αντίστοιχης λαπαροσκοπικής επέμβασης και πραγματοποιείται με την υποβοήθηση υπερσύγχρονου χειρουργικού ρομπότ.

Διατηρεί όλα τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής γαστρεκτομής και επιπλέον, χάρη στην ακρίβεια, την ευελιξία και τη σταθερότητα των κινήσεων του ρομποτικού βραχίονα, αλλά και τη μεγάλης ευκρίνειας μεγέθυνση του χειρουργικού πεδίου που προσφέρει το ρομποτικό σύστημα, ο χειρουργός μπορεί να προσεγγίσει με ασφάλεια ακόμα και τα πιο δυσπρόσιτα ή ευαίσθητα ανατομικά σημεία, όπως σημαντικές αγγειακές δομές.

Ως εκ τούτου, μπορούν να ξεπεραστούν ορισμένες από τις τεχνικές δυσκολίες (π.χ. αναστόμωση οισοφάγου) που χαρακτηρίζουν τη λαπαροσκοπική γαστρεκτομή και ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος επιπλοκών από το χειρουργείο, όπως ο τραυματισμός παρακείμενων οργάνων (ήπαρ) ή αγγειακών δομών.

Θα πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι το υπ’ αριθμόν ένα κριτήριο για το αν μια γαστρεκτομή γίνει ανοικτά, λαπαροσκποπικά ή ρομποτικά είναι το βέλτιστο ογκολογικό αποτέλεσμα για έκαστο ασθενή.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον καρκίνο του στομάχου και ένα εξατομικευμένο πλάνο θεραπείας, επικοινωνήστε σήμερα με τον έμπειρο Γενικό Χειρουργό Δρ. Περικλή Χρυσοχέρη. Η έγκυρη και έγκαιρη διάγνωση σώζει ζωές.