Πρόκειται για κακοήθη όγκο που αναπτύσσεται στο παχύ έντερο. Ο πιο συχνός τύπος είναι το αδενοκαρκίνωμα.
Καρκίνος Παχέος Εντέρου: Αίτια
Γενετικοί και διαιτητικοί παράγοντες μπορεί να συμβάλουν στην εμφάνισή του. Γενετικοί παράγοντες αναφερόμαστε σε άτομα που έχουν προσωπικό ιστορικό πολυπόδων ή καρκίνου παχέος εντέρου, σε άτομα με μακροχρόνια ελκώδη κολίτιδα ή νόσο του Crohn και σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου παχέος εντέρου.
Διαιτητικοί παράγοντες που θεωρείται ότι συμβάλουν στην ανάπτυξη αυτού του καρκίνου είναι οι εξής:
Η υπερβολική κατανάλωση κόκκινου κρέατος(περισσότερες από 3-4 φορές την εβδομάδα) και ζωικού λίπους.
Το κάπνισμα
Η παχυσαρκία και η έλλειψη σωματικής άσκησης.
To αλκοόλ
Καρκίνος Παχέος Εντέρου: Συμπτώματα
Τα συμπτώματα που προκαλεί ο καρκίνος του παχέος εντέρου, σχετίζονται με την θέση του όγκου στο έντερο, το μέγεθός του και το βαθμό της αλλοίωσης που έχει προκαλέσει.
Αυτά μπορεί να είναι απόφραξη του εντέρου κυρίως στην αριστερή πλευρά του όπου ο αυλός του είναι και πιο στενός. Έτσι προκαλείται εμφάνιση επίμονης δυσκοιλιότητας ή αλλαγή στις συνήθειες του εντέρου, δηλαδή κάποιος που ήταν τακτικός στις κενώσεις του γίνεται δυσκοίλιος, ή κάποιος δυσκοίλιος εμφανίζει μεγάλη συχνότητα μικρών κενώσεων.
Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι οι εντερικοί κολικοί, κόκκινο ανοικτό αίμα στις κενώσεις, απώλεια βάρους χωρίς καθαρή αιτία, αίσθημα ότι το έντερο δεν αδειάζει τελείως μετά την κένωση, αδικαιολόγητη αναιμία κ.α.
Καρκίνος Παχέος Εντέρου: Διάγνωση
Οι εξετάσεις που πραγματοποιούνται για να διαγνωστεί ο καρκίνος παχέος εντέρου είναι:
Κολονοσκόπηση και σιγμοειδοσκόπηση, οι οποίες γίνονται από γαστρεντερολόγο. Παρακάτω βλέπετε αφαίρεση πολύποδα κατά την διάρκεια κολονοσκόπησης
Δοκιμασία ανίχνευσης αιμοσφαιρίνης στα κόπρανα, η οποία γίνεται εύκολα στο σπίτι (μικρή ποσότητα κοπράνων τοποθετούνται πάνω σε μια ειδική ταινία και γίνεται η ανίχνευση-ωστόσο χρειάζονται ειδικές οδηγίες πριν τη δοκιμασία, από τον θεράποντα ιατρό).
Αξονική άνω και κάτω κοιλίας με σκιαγραφικό από το στόμα και ενδοφλέβιο. Αυτή η εξέταση είναι απαραίτητη για την σταδιοποίηση της νόσου.
Εάν η νόσος αφορά το ορθό ή τον πρωκτό σε αυτήν την περίπτωση σημαντικές εξετάσεις είναι η Μαγνητική τομογραφία και ο ενδοσκοπικός υπέρηχος.
Στάδια διήθησης του τοιχώματος του παχέος εντέρου
Καρκίνος παχέος εντέρου: Χειρουργική Αντιμετώπιση
Η θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου είναι η χειρουργική αφαίρεση του τμήματος του παχέος εντέρου που φέρει τον όγκο (κολεκτομή) και των λεμφαδένων της περιοχής. Συγκεκριμένα, αφαιρείται το κομμάτι του εντέρου στο οποίο βρίσκεται ο όγκος και στη συνέχεια γίνεται συρραφή (αναστόμωση), ώστε να επανέλθει η συνέχεια στον γαστρεντερικό σωλήνα.
Το χειρουργείο για να είναι ογκολογικά επαρκές πρέπει να περιλαμβάνει επαρκές τμήμα (μήκος) παχέος εντέρου και έναν μεγάλο αριθμό λεμφαδένων όπως αυτά ορίζονται από διεθνής κατευθυντήριες οδηγίες. Επίσης τα χειρουργικά όρια εκτομής πρέπει να είναι «καθαρά» από καρκινικά κύτταρα. (R0)
Οι κολεκτομές έχουν εξελιχθεί σε όλο και πιο ριζικές επεμβάσεις ώστε να έχουμε πιο καλό ογκολογικό αποτέλεσμα. Η έννοια της ολικής μεσοκολικής εκτομής – Complete Mesocolic Excision- ( CME ) έχει εδραιωθεί πλεον στην ογκολογική χειρουργική του παχέος εντέρου και εφαρμόζεται και στην κλινική μας μιας και έχει αποδειχθεί το ογκολογικό όφελος για τον ασθενή.
Ανάλογα με την θέση του όγκου οι χειρουργικές επεμβάσεις που εκτελούνται είναι:
Δεξιά Κολεκτομή
Εκτεταμένη Δεξιά κολεκτομή
Εγκαρσιεκτομή ( σε ειδικές περιπτώσεις )
Αριστερή Κολεκτομή
Υφ ολική κολεκτομή
Χαμηλή πρόσθια εκτομή
Κοιλιοπεριναική εκτομή
Λαπαροσκοπική ή Ρομποτική Κολεκτομή
Τα χειρουργεία αυτά στην συντριπτική τους πλειοψηφία τα εκτελούμε Λαπαροσκοπικά ή Ρομποτικά προσφέροντας στον ασθενή τα μέγιστα ποσοστά ίασης και ταυτόχρονα απολαμβάνοντας όλα τα πλεονεκτήματα της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής. Ο ασθενής με αυτές τις μεθόδους έχει ελάχιστο πόνο μετεγχειρητικά, επιστρέφει στις καθημερινές του δραστηριότητες και στην δουλειά του πολύ πιο γρήγορα και έχει και πολύ μικρότερες τομές και πολύ λιγότερο ποσοστό επιπλοκών, όπως μόλυνση τραυμάτων, μετεγχειρητικές κήλες, συμφυτικό ειλεό, κτλ.
Ρομποτική Κολεκτομή
Η ρομποτική κολεκτομή είναι ουσιαστικά μια λαπαροσκοπική κολεκτομή που πραγματοποιείται με πιο σύγχρονα – αρθρούμενα εργαλεία με καλύτερη και τρισδιάστατη όραση . Βοηθάει στην διενέργεια ενδοσωματικών αναστομώσεων του εντέρου και στον αρτιότερο λεμφαδενικό καθαρισμό δίπλα σε μεγάλα αγγεία.
Όπου για διάφορους λόγους, η χρήση ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών δεν είναι εφικτή το χειρουργείο πρέπει να γίνεται ανοικτά.
Ο κύριος και αντικειμενικός σκοπός του χειρουργείου είναι γίνει ένα ογκολογικά επαρκές χειρουργείο και όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.Είναι εμφανές στην διεθνή βιβλιογραφίαπως με την λαπαροσκοπική και κατά συνέπεια και με την Ρομποτική κολεκτομή η αφαίρεση του όγκου και των λεμφαδένων της περιοχής είναι απόλυτα ασφαλής και επαρκής όσο και στα ανοικτά χειρουργεία.Η συμπληρωματική θεραπεία για τον καρκίνο του παχέος εντέρου είναι η χημειοθεραπεία, προ και μετεγχειρητικά ή μόνο μετεγχειρητικά, οι οποία όμως εφαρμόζε
ται κατά περίπτωση και ανάλογα με την σταδιοποίηση κατά την διάγνωση του όγκου και ανάλογα με τα αποτελέσματα της βιοψίας μετά το χειρουργείο.
Σε ειδικές περιπτώσεις όγκων όπου έχουν ενδοπεριτοναική επέκταση, εφαρμόζονται χειρουργικές τεχνικές όπως η περιτονεκτομή, και η κυτταρομείωση με ή χωρίς ενδοπεριτοναική χημειοθεραπεία (HIPEC).
Μετεγχειρητική Παρακολούθηση
Μετά την επέμβαση, ο ασθενής πρέπει να υποβάλλεται σε περιοδικό έλεγχο. Φυσική εξέταση του ασθενούς από τον ιατρό, μέτρηση των ηπατικών ενζύμων στο αίμα, αξονική τομογραφία κοιλίας και θώρακος, κολονοσκόπηση και μέτρηση ορισμένων καρκινικών δεικτών στο αίμα όπως το CEA και το CA19-9.
Καρκίνος Παχέος Εντέρου: Πρόληψη
Για την πρόληψη του καρκίνου παχέος εντέρου:
Καταναλώστε φρούτα, λαχανικά και ασβέστιο. δρουν προστατευτικά.
Αποφύγετε το κάπνισμα και την καθιστική ζωή και ασκηθείτε τακτικά, π.χ. μισή ώρα περπάτημα την ημέρα.
Σημαντική είναι η αφαίρεση των πολυπόδων του παχέος εντέρου.
Άτομα από 50 ετών και άνω πρέπει να επισκέπτονται γαστρεντερολόγο και να υποβάλλονται σε κολονοσκόπηση. Το έτος αυτό τείνει να αναθεωρηθεί προς τα κάτω, λόγω της μεγάλης συχνότητας κρουσμάτων καρκίνου του παχέοςεντέρου που βλέπουμε τελευταία σε όλο και νεαρότερες ηλικίες.
Εάν η 1η κολονοσκόπηση είναι ‘καθαρή’ πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 5 χρόνια)
Άτομα με ιστορικό στην οικογένεια ή άλλους παράγοντες κινδύνου πρέπει να υποβάλλονται σε κολονοσκόπηση από τα 35-40 έτη της ηλικίας τους.
Είναι πολύ σημαντική η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου. Η έγκαιρη διάγνωση και σωστή αντιμετώπιση οδηγεί σε πλήρη ίαση στο 90% των περιπτώσεων. Για αυτό και η προληπτική κολονοσκόπηση κατά τις κατευθυντήριες οδηγίες που αναφέραμε είναι μεγάλης σημασίας.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο του Γενικού Χειρουργού Περικλή Χρυσοχέρη που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο hygeia.gr.
Ομιλίες του Δρ. Χρυσοχέρη σχετικά με τον Καρκίνο του Παχέος Εντέρου και την Κολεκτομή:
