Διαφραγματοκήλη

Η διαφραγματοκήλη διαφέρει από τις υπόλοιπες κήλες της κοιλιακής χώρας, καθώς εμφανίζεται εσωτερικά της κοιλίας. Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάζεται όταν ένα ενδοκοιλιακό σπλάχνο διέρχεται στη θωρακική κοιλότητα, μέσω του διαφράγματος. Ο τύπος της διαφραγματοκήλης εξαρτάται από το τμήμα και τη μορφή της ολίσθησης του στομάχου.

Σε ποιους τύπους διακρίνεται η διαφραγματοκήλη;

Οι κύριοι τύποι είναι η ολισθαίνουσα και η παραοισοφαγική διαφραγματοκήλη. Ο πιο συχνός τύπος είναι η ολισθαίνουσα διαφραγματοκήλη, κατά την οποία η γαστροοισοφαγική συμβολή ολισθαίνει (γλιστράει) μέσα στο θώρακα. Στην παραοισοφαγική μορφή, το επάνω μέρος του στομάχου (θόλος), διεισδύει στο θώρακα, ενώ η γαστροοισοφαγική συμβολή δε μετακινείται. Στις περιπτώσεις που προπίπτουν μέσα στη θωρακική κοιλότητα και η γαστροοισοφαγική συμβολή και ο θόλος του στομάχου, η διαφραγματοκήλη ονομάζεται μικτή.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για τη διαφραγματοκήλη;

Ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για τη διαφραγματοκήλη, είναι η χρόνια αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση. Υπάρχουν όμως και άλλα αίτια τα οποία έχουν συσχετιστεί με την εμφάνισή της. Συνολικά, τα βασικότερα αίτια είναι:

  • Η αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση που μπορεί να προέρχεται από χρόνιο βήχα, δυσκοιλιότητα, άρση βάρους, παχυσαρκία ή εγκυμοσύνη
  • Η αυξημένη συσπαστικότητα του οισοφάγου
  • Το κάπνισμα
  • Η προχωρημένη ηλικία

 

Ποια συμπτώματα εμφανίζει η διαφραγματοκήλη;

Οι μικρές διαφραγματοκήλες μπορεί να είναι ασυμπτωματικές και να ανακαλύπτονται τυχαία κατά τη διάρκεια γαστροσκόπησης. Όσο όμως η πάθηση εξελίσσεται, εμφανίζονται από ήπιες έως και σοβαρές ενοχλήσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διαφραγματοκήλη αποτελεί τη σημαντικότερη αιτία για τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Αυτό έχει ως συνέπεια, τα συμπτώματα της διαφραγματοκήλης να ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό με τα συμπτώματα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης. Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι:

  • Δυσπεψία και δυσφαγία
  • Οπισθοστερνικό άλγος (κάψιμο)
  • Φούσκωμα και ρέψιμο
  • Καούρα
  • Πόνος στο στήθος (ιδίως μετά από πλούσια γεύματα)
  • Πικρή ή/και ξινή γεύση στο λαιμό

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Για να διαγνωστεί η διαφραγματοκήλη απαιτείται το πλήρες ιατρικό ιστορικό του ασθενούς. Προκειμένου να διαγνωστεί η πάθηση και να σχεδιαστεί το κατάλληλο πλάνο θεραπείας, διενεργούνται κάποιες από τις ακόλουθες διαγνωστικές μεθόδους:

  • Γαστροσκόπηση
  • Αξονική τομογραφία θώρακος και άνω κοιλίας
  • Ακτινογραφία οισοφάγου στομάχου με βάριο
  • Πεχαμετρία (pΗμετρία) του οισοφάγου
  • Μανομετρία του οισοφάγου
  • Ακτινολογικός έλεγχος με τη βοήθεια σκιαγραφικού
  • Μελέτη της γαστρικής κένωσης

Πώς αντιμετωπίζεται η διαφραγματοκήλη;

Συντηρητική Θεραπεία

Στα πρώιμα στάδια της διαφραγματοκήλης, ακολουθείται συντηρητική θεραπεία. Ο Ιατρός προτείνει την ένταξη της φυσικής άσκησης στην καθημερινότητα του ασθενούς. Συμπληρωματικά και όταν συνυπάρχει γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, προτείνεται και η φαρμακευτική αγωγή.

Επίσης, τα συμπτώματα της διαφραγματοκήλης μπορούν να ελαττωθούν μέσω της ισορροπημένης διατροφής. Η υιοθέτηση μίας διατροφής βασισμένη στο μεσογειακό πρότυπο, μπορεί να επιφέρει εξαιρετικά αποτελέσματα. Ταυτοχρόνως, είναι σημαντικό τα γεύματα να καταναλώνονται σε μικρές και συχνές ποσότητες και να μασώνται καλά πριν την κατάποση. Σε περιπτώσεις παχυσαρκίας, κρίνεται απαραίτητη η απώλεια βάρους για τη μείωση των συμπτωμάτων της πάθησης.

Χειρουργική Θεραπεία

Οι βασικές ενδείξεις για τη χειρουργική αντιμετώπιση είναι:

  • η αποτυχία της συντηρητικής αγωγής να ελέγξει τα συμπτώματα
  • η υποτροπή των συμπτωμάτων
  • η δημιουργία επιπλοκών εξαιτίας της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης

Η επέμβαση διενεργείται με τις ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές (Λαπαροσκοπική ή Ρομποτική αποκατάσταση), μέσω μικρών τομών των 5-10 χιλιοστών. Κατά την επέμβαση, επανατοποθετείται στην αρχική του θέση το τμήμα του στομάχου που έχει μετακινηθεί στο θώρακα. Συγχρόνως, ανακατασκευάζεται η φυσιολογική γαστρο-οισοφαγική βαλβίδα στο άνω τμήμα του στομάχου (θολοπλαστική). Η βαλβίδα αυτή, αποτρέπει την υποτροπή και σταματά τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, εμποδίζοντας το περιεχόμενο του στομάχου να γυρίσει στον οισοφάγο. Εάν το άνοιγμα της διαφραγματοκήλης είναι μεγάλο, τότε το διάφραγμα χρειάζεται ενίσχυση με πλέγμα. Με τη χειρουργική θεραπεία η συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών απαλλάσσεται εντελώς από τα συμπτώματα.

Ο Γενικός Χειρουργός Περικλής Χρυσοχέρης έχει εμπειρία και στις δύο σύγχρονες επεμβατικές τεχνικές της διαφραγματοκήλης (Λαπαροσκοπική και Ρομποτική Χειρουργική), με εφαρμογή σε πλήθος περιστατικών ποικίλης βαρύτητας. Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί του για την άμεση και εξειδικευμένη θεραπεία του προβλήματος που αντιμετωπίζετε.

Οι τύποι διαφραγματοκήλης είναι οι εξής: 

  • Ολισθαίνουσα διαφραγματοκήλη, η οποία είναι ο πιο συχνός τύπος κήλης και παρατηρείται η ολίσθηση της γαστροοισοφαγικής συμβολής στον θώρακα. 
  • Παραοισοφαγική μορφή, όπου το επάνω μέρος του στομάχου διεισδύει στον θώρακα και η γαστροοισοφαγική συμβολή δεν μετακινείται. 
  • Μικτή διαφραγματοκήλη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο θόλος και η γαστροοισοφαγική συμβολή προπίπτουν στον θώρακα. 

 

Η διαφραγματοκήλη προκαλείται λόγω αυξημένης ενδοκοιλιακής πίεσης. Υπάρχουν, όμως, και διάφοροι παράγοντες που συμβάλουν στην εμφάνισή της. 

  • Χρόνιος βήχας 
  • Δυσκοιλιότητα 
  • Άρση βάρους 
  • Παχυσαρκία 
  • Εγκυμοσύνη 
  • Γήρας 
  • Κάπνισμα 

 

Πρέπει να αναφέρουμε ότι η διαφραγματοκήλη παρουσιάζει παρόμοια συμπτώματα με τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, τα οποία είναι τα ακόλουθα: 

  • Δυσπεψία 
  • Δυσφαγία 
  • Αίσθημα καύσου 
  • Φούσκωμα 
  • Καούρα 
  • Πόνος στο στήθος 
  • Πικρή γεύση στο στόμα 

 

  • Γαστροσκόπηση 
  • Αξονική τομογραφία θώρακος και άνω κοιλίας 
  • Ακτινογραφία οισοφάγου στομάχου 
  • Πεχαμετρία οισοφάγου 
  • Μανομετρία οισοφάγου 
  • Ακτινολογικός έλεγχος 
  • Έλεγχος γαστρικής κένωσης 

 

Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η διαφραγματοκήλη δεν θα υποχωρήσει. Από τις διαγνωστικές εξετάσεις συνιστάται συντηρητική θεραπεία ή χειρουργική αντιμετώπιση (λαπαροσκοπική ή ρομποτική αποκατάσταση με ταυτόχρονη θολοπλαστική). 

master surgeon

Κήλες